Meld u aan met de gratis reis -e -mail van Simon Calder voor deskundig advies en geldbesparende geld
Ontvang Simon Calder’s Travel -e -mail
Ontvang Simon Calder’s Travel -e -mail
De verwoeste traditionele sites van Syrië zien experts terugkeren, de reorganisatie van de overtuigingen van de wederopbouw en de toeristische sector.
Deze inspanning is bedoeld om het leven te betalen in de catastrofale economie van het land na bijna 14 jaar brute conflicten.
Tekenen zoals de oude stad Bamira en de middeleeuwse crack Tess Chevalli Castle, ondanks de oorlogslittekens, trekken al lokale toeristen aan.
De Guardians hopen dat de historische en culturele betekenis van deze sites uiteindelijk het internationale publiek naar Syrië zal trekken.
Pamira
De zes UNESCO -werelderfgoedlocaties van Syrië, Palmira, was ooit een grote hub van het oude Silk Road Network dat de Romeinse en Parthische rijken met Azië verbindt. Gelegen in de Syrische woestijn, staat het bekend om het 2.000 -jarige Romeinse tijdperk. Het wordt nu gemarkeerd door beschadigde kolommen en beschadigde tempels.
Voorafgaand aan de Syrische opstand, die in 2011 begon als een brutale burgeroorlog, was Palmira de belangrijkste toeristische bestemming van Syrië, trok maandelijks ongeveer 150.000 toeschouwers, vertelde The Associated Press, een onderzoeker en expert in het wrak. ‘De bruid van de woestijn’ genoemd, zei hij: “Bamira -stap werd nieuw leven ingeblazen en was een wereldwijde toeristische magneet.”
De oude stad was de hoofdstad van de Arabische klantstaat van het Romeinse rijk, dat kort opstandig was in de derde eeuw onder leiding van koningin Genobia.
In de meest recente tijd waren er donkere associaties in het gebied. Het was het thuisland van de Dotmur -gevangenis, waarvan wordt gezegd dat het is gemarteld door duizenden vijanden die tegen de Assad -familie in Syrië waren. De commissie Islamitische Staat heeft de stad vernietigd nadat hij de stad had veroverd.
De militanten vernietigden later de historische bel en Balzam’s tempels van Bamimira en de curve van de overwinning, en zij beschouwden hen als de monumenten van afgoderij en gewijd aan het toezicht op zijn leven.
Tussen 2015 en 2017 heroverde Bamira’s controle tussen de IS en het Syrische leger het vóór de troepen van Assad, met de steun van Rusland en de uitgelijnde militanten van Rusland en de Iran. Ze vestigden militaire bases in de naburige stad, die zwaar beschadigd en verlaten was. Het Fakr al-Tin al-Mayani Fort, het 16e-eeuwse fort van de stad, werd door Russische troepen herdrukt als een militaire touw.
Vijf dagen na de ineenstorting van de voormalige regering bezocht onderzoeker Nabu Palmira.
“We hebben een uitgebreide opgraving binnen de graven gezien,” zei hij, eraan toevoegend dat zowel IS als Azad -regeringstroepen aanzienlijk waren vernietiging. “Het (Pamira) museum bevond zich in een slechte staat. Ontbrekende documenten en artefacten – we weten niet wat er met hen is gebeurd.”
In other ruins on the theater, Detrophilon and other ruins on the main colonate street, the Nabu has documented many illegal holes that reveal sculptures, as well as the funeral or tomb -related sculptures in 2015, while theft and abduction and abduction and control of de site. Zeven van de gestolen sculpturen werden teruggevonden en in een museum in Idlib geplaatst, maar 22 werden ontvoerd en NAB zei. Veel stukken eindigden in ondergrondse markten of particuliere collecties.
Binnen de ondergrondse grafstenen van de stad worden islamitische verzen op de muren gerold, terwijl gipsmuurschilderingen, toegeschreven aan de Grieks-Romeinse wereld van de Bamira, die enkele mythologische thema’s weergeeft, illustreert diepe culturele relaties met de Grieks-Romeinse wereld.
“Er is een schat van de ruïnes in Syrië,” zei Nab en benadrukte de noodzaak van veiligheidsinspanningen. Hij zei dat de interim-administratie van Syrië, geleid door islamitische voormalige opstandelingen, Hayat Tahrir al-Sham, besloot te wachten na de wijzigingsfase om een strategisch plan te creëren om traditionele sites te herstellen.
De Mathuu Lamar van UNESCO, de wetenschappelijke, educatieve en culturele organisatie van de VN, zei dat het bureau sinds 2015 heeft gezegd dat het bureau ‘vanaf 2015’ de bescherming van het Syrische culturele erfgoed ondersteunt door middel van lokale experts via satellietanalyse, rapporten en documenten en suggesties. “Er wordt geen werk gedaan op de site.
Hij zei dat UNESCO de mogelijkheden voor technische assistentie onderzocht als de beveiligingsomstandigheden verbeterden. In 2019 zeiden internationale experts die door UNESCO zijn verzameld, ze in staat zouden moeten zijn om uitgebreide studies uit te voeren voordat ze een belangrijke herstructurering lanceerden.
Nachten barsten
Voorbij de Bamira, andere historische locaties voorbij de littekens van de oorlog.
Gelegen op een berg in de buurt van de stad Al-Hasn, met geweldige scènes, werd de Crack Des Chevallians, een middeleeuws fort voor het eerst gebouwd door de Romein, vervolgens uitgebreid door de kruistochten en werd zwaar gebombardeerd tijdens de Syrische burgeroorlog.
In het recente verleden dwaalden gewapende militanten in militaire uniformen rond het fortterrein rond met lokale toeristen en namen een mobiele telefoon in het wrak.
Hasem Hannah, de architect en het hoofd van de oude afdeling van de Crack Des Chevalians, wees op de kolommen en de ingangstrap vernietigd door de ingestorte kolommen en luchtaanvallen. De schade veroorzaakt door luchtaanvallen in 2014 verwoestte de meeste centrale binnenplaats en Arabische ongebreidelde kolommen, zei Hannah.
“Ik hoop dat we een belangrijke toeristische opleving zullen zien wanneer toeristen zich voordoen, omdat ze vertrouwen op de culturele achtergrond van de historische locaties van Syrië en hun archeologische en historische belang voor enthousiastelingen over de hele wereld.”
Sommige delen van de crack des Chevalianen werden vernieuwd na luchtaanvallen en tegen 2023 trof de 7.8 aardbeving het grote deel van de naburige Turkije en Syrië, zei Hannah. Het grootste deel van het fort zit echter in de ruïnes.
Zowel Nabu als Hannah geloven dat het tijd zal kosten om te reorganiseren. “We hebben technische groepen nodig die zijn getraind om de huidige status van vernietigingssites te evalueren,” zei Nabu.
De steden van de doden
In het noordwesten van Syrië zijn meer dan 700 Byzantijnse nederzettingen, bekend als dode steden, uitgerekt in Rocky Mountains en Plains, en hun sfeervolle kalkruïnes bestaan uit stenen huizen, passilics, graven en kolonaatstraten. Hoewel er enige achteruitgang, gebogen deuren, complexe gravures en hoge kerkelijke gezichten zijn, omgeven door olijfbomen, zijn ze diep geworteld in geschiedenis.
Deze dorpen bloeiden ooit in handel en landbouw. Tegenwoordig hebben sommige locaties nu de Syriërs verplaatst, de stenen huizen werden hergebruikt als huizen en repository, en hun muren werden verbrand met vuur en rook. Afbrokkelende structuren lijden aan slechte zorg en onzorgvuldige herhaling.
De overvallers hebben oude locaties vernietigd, Nabu zei dat hij de hiaten verliet op zoek naar artefacten. Lokale bezoekers snijden de namen en nieuws over eeuwen oud. Schapengeiten wijzen op ruïnes en plastic puin mengt zich met oude steen.
Lokale bewoner Ma Ou-Qador keerde acht jaar later terug. Hij bezocht het wrak met de familieleden die hij uit Kunitra bracht en weerspiegelde jeugdherinneringen.
“Hier is de plek waar we naar school gingen,” wees hij in de verte. “In het midden van de klas kwamen we naar buiten en kwamen hier om de ruïnes te zien.”
Al-Qador, die zijn vader voor het eerst zag, zei: “Mijn gevoelens zijn niet te beschrijven”, zei AP. “Acht jaar later, vanwege Gods wil, kunnen mijn hersenen nog steeds niet begrijpen dat we het thuis hebben gekregen.”
Azad -troepen hebben een militaire positie in het dorp gevestigd en de ruïnes staan onder zware granaten en schieten. Het gebied werd vervolgens gecontroleerd door de opstandelingen, in tegenstelling tot Bamira, creëerde dit onbeperkte deel van de meeste Syriërs en internationale toeristen, dat een publiek zag tijdens de oorlog.
Nabu zei dat dode steden in 2011 werden toegevoegd aan de UNESCO Werelderfgoedlijst als een Open Space Museum. Alleen al de provincie Idlib is “een derde van de totale ruïnes van Syrië -een derde van de ruïnes van Syrië,” voegde hij eraan toe.
Nabu zei dat de overval en ongeautoriseerde oefeningen na de bomstoten en luchtaanvallen aanzienlijk schade hebben veroorzaakt en dat er geen planning is in nieuwbouw in de buurt van het wrak en bedreigende veiligheid.
“Tienduizenden” geplunderde artefacten zijn niet gedocumenteerd, zei hij. Ambtenaren compileren internationale fietsbestanden voor de documentaire, om ze te vinden en te herstellen met het directoraat van antieke en musea.
